Psychoaktywna ibogaina wytypowana do badań klinicznych. Dlaczego?

Substancje psychodeliczne to środki, które najsilniej działają na mózg, ale ze względu na ich status narkotyków, rzadko które poddawane są badaniom klinicznym. W związku z poszukiwaniem rozwiązań na wyleczenie zaburzeń, dotyczących psychiki naukowcy powracają do badań nad substancjami psychodelicznymi z lat 60. ubiegłego wieku.

źródło: pl.wikipedia.org

Przedmiotem ostatnich badań stała się ibogaina - organiczny związek chemiczny, wydobywany z kory afrykańskiej rośliny Tabernanthe iboga. Roślina ta występuje w tropikalnych lasach Afryki środkowej i zachodniej i może osiągnąć wysokość 180 cm. Ibogaina jest substancją psychoaktywną, mającą właściwości halucynogenne. 

Ibogainą interesowano się już wcześniej

W 1962 roku jej właściwości detoksykacyjne odkrył przypadkowo uzależniony od heroiny Howard Lotsof. Badacze twierdzą, że odkrył ją po raz drugi, ponieważ jej liczne atrybuty m.in. stymulacja układu nerwowego, pozytywny wpływ na libido, czy zdolność organizmu do wysiłku i poprawy wydolności fizycznej były znane wcześniej. 

Lotsof robił doświadczenia z różnymi substancjami halucynogennymi, sam je przyjmując. Był wtedy uzależniony od heroiny. Sama ibogaina wywoływała u niego halucynacje i fantazje. Lotsof po trwającym kilka godzin "transie" powstałym po przyjęciu ibogainy, ze zdumieniem stwierdził, że w ciągu następnych dni nie odczuwał głodu narkotycznego. Uznał, że jest w posiadaniu substancji "leczącej" uzależnienia i w 1985 opatentował swoje odkrycie. Podobne przeżycia innych osób, kiedyś uzależnionych od narkotyków, natchnęły Lotsofa na utworzenie Global Ibogaine Therapy Alliance - organizacji, która nadzoruje badania nad ibogainą i propaguje stosowanie tej substancji w leczeniu i terapii uzależnień.

źródło: Youtube

Badania naukowe potwierdzają skuteczność ibogainy w leczeniu uzależnień od narkotyków

Wyniki w pełni kontrolowanych badań u narkomanów pokazują, że około 25% pacjentów nie podejmowało prób powrotu do nałogu przez 6 miesięcy. Z kolei 50% pacjentów rozstało się z nałogiem, ale wymagało dodatkowej psychoterapii. Następne 20-30% powróciło do uzależnienia w ciągu około 6 miesięcy.

Obiecujące wyniki skłoniły wiele ośrodków do badania leku. Tempo prac klinicznych zwolniło odkrycie pokazujące, że ibogaina wywołuje uszkodzenie komórek Purkinjego, znajdujących się w móżdżku. Mimo wszystko, na początku lat dziewięćdziesiątych, ibogainę zarejestrowano jako lek do badań klinicznych. 

Jak działa ibogaina?

Właściwości anty-uzależniające ibogaina zawdzięcza noribogainie, która zwiększa poziom dopaminy i serotoniny w organizmie, co z kolei zapewnia pacjentowi efekt dobrobytu i blokuje receptory w mózgu odpowiedzialne za głód narkotykowy. Ibogaina nie uzupełnia braku narkotyków, a także nie uzależnia. Ibogaina zaburza nałóg narkotykowy. 

Na chwilę obecną, legalne wprowadzenie ibogainy, jako leku wymaga kolejnych badań, z uwagi na potwierdzone skutki uboczne tej substancji, głównie kardiotoksyczności oraz ryzyko wystąpienia innych powikłań. Ibogaina spowalnia i zaburza tętno, co może okazać się śmiertelne dla osób z chorobami serca. Ponadto, wysokie dawki ibogainy mogą prowadzić do zatrucia nią. W latach 1990 - 2008 na całym świecie odnotowano 19 zgonów, których okoliczności powiązano z przyjmowaniem ibogainy. Niebezpieczne jest także mieszanie tej substancji z innymi używkami, takimi jak alkohol, benzodiazepiny, amfetamina.

Badania pokazują, że psychodeliki wspierają organizm także w trakcie leczenia lęku, depresji, zespołu stresu pourazowego (PTSD) oraz sprawdzają się w terapii uzależnienia od nikotyny i alkoholu.